[ad_1]
اقتصاد 24 – تامکت در اواخر دهه 1950 به دنیا آمد. این پلت فرم جدید باید دارای قابلیت های عملیاتی دوگانه، هم به عنوان بمب افکن و هم به عنوان رهگیر باشد. در نهایت، قرارداد نمونه اولیه F-14 به نورث روپ گرومن منعقد شد که نتیجه آن تولید یک جنگنده هوا به هوا با سرعت بیش از 2.2 ماخ بود.
از نظر ظرفیت حمل سلاح، تامکت برای کارایی کشنده طراحی شده است. هر هواپیما مجهز به یک توپ 20 میلی متری M 61 A-1 جنرال الکتریک ولکان با 675 گلوله است. این جنگنده همچنین دارای هشت جایگاه تسلیحاتی برای حمل موشک های هوا به هوا برد کوتاه، متوسط و بلند مانند AIM-9، Aim-54 و AIM-7 بود. علاوه بر این، این هواپیما قادر به حمل سلاح های هوا به زمین مانند CBU و بمب های خوشه ای RockEye است.
تامکت به لطف قابلیتهای برجستهاش، به محض معرفی به یک هواپیمای محبوب تبدیل شد. این جنگنده مخصوصاً برای خلبانان ایرانی ایده آل بود، زیرا می توانست به طور مؤثر با جنگنده های MiG-25 Foxbat شوروی که در دهه 1970 بر فراز خاک ایران پرواز می کردند، مقابله کند. سرانجام در اوایل انقلاب اسلامی و قبل از سقوط شاه 79 فروند جنگنده تامکت عملیاتی به ایران تحویل داده شد.
پس از سقوط شاه، آمریکا به دنبال قطع ناوگان هوایی جمهوری اسلامی بود. ناوگان تامکتهای ایران طی سالها اصلاح و به روز شده است تا در دنیای مدرن هوانوردی موثر بماند. ایران طی این سال ها توانسته است با مهندسی معکوس قسمت هایی از بدنه هواپیما و دسترسی به سایر قسمت ها، بر این موانع ایجاد شده توسط واشنگتن غلبه کند.
این جنگنده افسانه ای و قدرتمند آمریکایی در آخرین سال های حضور خود در نیروی دریایی ایالات متحده تغییر کاربری داده و به یک سلاح ویژه تبدیل شد. به عنوان یک نسخه اصلاح شده، F-14B Bombcat مجهز به سیستم های اویونیک پیشرفته و سیستم LANTIRN (Low Altitude Locator and Infrared Night Targeting System) است که امکان تحویل مهمات هدایت شونده دقیق را فراهم می کند. با وجود قابلیت های پیشرفته، عمر مفید بمب کت کوتاه و آخرین ماموریت آن قبل از بازنشستگی در سال 2006 بود. در یوگسلاوی و خاورمیانه بودند.
[ad_2]