از آنوبیس تا آپولو؛ ماجرای ویدئوی پربازدید سگ ولگردی که از هرم خفرع بالا رفته بود

مردم و سگ ها در قاهره تاریخ پرتنشی دارند. آلن مایکل، مورخ دانشگاه ییل، می گوید که برخلاف تصور رایج که سگ ها در اسلام نجس هستند، رابطه بین این حیوانات و انسان ها اغلب بر اساس همزیستی و سود متقابل است. در اوایل قرن شانزدهم سگ ها جایگاه ویژه ای برای خوردن زباله داشتند و حتی حمایت قانونی برای آنها در نظر گرفته شده بود.

سگ های نیمه وحشی که به طور غیررسمی در کوچه های پر پیچ و خم قاهره گشت زنی می کردند چنان نیروهای فرانسوی را عصبانی کردند که در 30 نوامبر 1798. به تیراندازان دستور داده شد که هر سگ ولگردی را که با آنها برخورد کردند بکشند. سربازان با سبدهای گوشت مسموم به اطراف شهر رفتند و سگ های زیادی را کشتند.

دکتر مایکل در کتابی با عنوان «حیوانات در مصر عثمانی» می نویسد که چندی پیش سگ ها توسط مردم به عنوان آلاینده های صوتی، موجوداتی که فضای شهری را اشغال می کنند و ناقلان احتمالی بیماری و منبع بی فایده آلودگی می شناختند.

مقامات تا همین اواخر با پاشیدن سم سیترینین در خیابان ها، سگ های ولگرد را معدوم می کردند. امروزه مسموم کردن آنها در قاهره غیرقانونی است، اگرچه گفته می شود که قانون به خوبی اجرا نمی شود.

خانم براون که در تنسی بزرگ شده است، می‌گوید که جامعه محلی سگ‌های ولگرد را یک آفت می‌داند. اما در سال های اخیر سگ های ولگرد بیشتر مورد پذیرش و حمایت مردم قرار گرفته اند. سازمان او 266 سگ را به خانه بازگردانده است و خانم براون به فرزندخواندگی سگ در سراسر اروپا و آمریکای شمالی کمک کرده است.

چندین درخواست برای سرپرستی آپولو در ماه اکتبر ارائه شد، اما خانم براون همه درخواست‌ها را رد کرد. او می گوید: «اهرام خانه آپولو هستند، و این غیرمنصفانه است که او را حیوان خانگی کنیم. اما اگر کسی می‌خواهد سگی از سگ‌های هرمی داشته باشد، می‌توانیم برایش توله‌ای بفرستیم که نوازش کردنش لذت بخش است.»