[ad_1]
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، کارشناس میراث فرهنگی ناملموس اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه از برنامه ریزی برای ثبت ملی مقامات صوتی باستانی «هوره» خبر داد.
عزیز مصطفی با اشاره به حدود یک دهه از ثبت ملی «هورا» و «مور» به عنوان دو صدای باستانی و محلی کرمانشاه، اظهار کرد: در آن زمان معمولاً این دو صدا در فهرست ملی ثبت می شوند، در حالی که از نظر آوایی نزدیک به 50 موقعیت مانند هورای وجود دارد.
وی افزود: بسیاری از کارکنان هوره این امکان را دارند که آنها را به صورت جداگانه به ثبت ملی برسانند و در این زمینه با ثبت وزارت میراث فرهنگی مشورت شده و آنها نیز موافقت و علاقه خود را نسبت به این کار اعلام کرده اند.
کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استان گفت: برای ثبت نام ستاد حورا در سطح ملی نیاز به ارتباط با کارشناسان، پیشکسوتان و بزرگان این حوزه در استان داریم و برنامه ریزی هایی در این زمینه انجام شده است.
وی با بیان اینکه حورا در اکثر مناطق استان و در میان اقوام مختلف مانند کلهانی، جاف، کلهر و غیره وجود دارد، گفت: به گفته بزرگان این منطقه قدمت حورا حدود 7000 سال است.
وی افزود: من معتقدم مرکز و مبدأ حورا در شهرستان دالاهو است اما در نقاط مختلف روستایی دیده می شود. مثلاً در منطقه اورامانات سیاه چمن وجود دارد که سبک و سیاق آن شبیه خورا است.
مصطفی تاکید می کند: گفته می شود که زرتشتیان گاتاهای خود را به صورت حوره می خواندند و یارسانا نیز سخنان خود را به این صورت می خواندند که نشان از قدمت این صدا دارد.
وی یادآور شد: اگرچه صدای مردم قدیمی است اما این صدای بدون موسیقی در جان مردم این خطه است و امروز حتی نسل جدید نیز با آن ارتباط برقرار کرده و در بین این نسل علاقه مندانی دارد که نشان می دهد خوشبختانه این صدای قدیمی هنوز او هنوز زنده است. او توانست جایگاه خود را در بین مردم حفظ کند.
کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استان با بیان اینکه این آوای کهن محلی دارای اسطوره ها و بزرگانی چون علی نظر منوچهری و اولعزیز حیدری بوده است گفت: در حال حاضر یکی از بزرگان این موسیقی کهن که «هور شیر» نامیده می شود. استاد سید کولی کشاورز معروفی است که در منطقه ماهیدشت زندگی می کند.
وی تاکید کرد: جشنواره ها و همایش هایی در منطقه اسلام آباد غرب به عنوان یکی از مراکز اصلی شهر حورا در سال های اخیر برای این آوای باستانی برگزار شده که جای تمجید دارد و باید این گونه برنامه ها افزایش یابد زیرا اگر به حورا توجه نکنیم این یک صدای قدیمی قطعا ناپدید خواهد شد.
مصطفی در ادامه به کمرنگ شدن صدای «مور» در جامعه اشاره و بیان کرد: «مور» صدای بسیار حزن انگیزی است که معمولاً از گذشته های دور در آیین های عزاداری خوانده می شد، اما امروزه در عزاداری ها چندان به آن توجه نمی شود. مراسم و نسل جدید هم این وصلت را نمی کنند که دغدغه این صدای باستانی است.
وی افزود: زنده نگه داشتن مور برای مراسمی مانند مراسم عزاداری محرم امکان پذیر است.
کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استان تاکید کرد: مور صدایی است که بیشترین غم در آن دیده می شود و فردی که آن را بیان می کند غم شدیدی را تجربه کرده است و از طریق این صدا می تواند از شدت غم خود بکاهد و از شر آن خلاص شوید
در نهایت گفت: هور و مور از قدیمی ترین صداهای دنیا هستند و باید در حفظ آنها بکوشیم.
[ad_2]
